Het uitgangspunt is dat iemand die een ander schade toebrengt en daarvoor aansprakelijk is, de schade dient te vergoeden die de ander daardoor lijdt. Maar geldt dat ook als er sprake is van eigen schuld van de benadeelde?
Casus
Op 28 oktober 2021 zijn Adam en Chris aanwezig geweest bij een bijeenkomst van de beleggersclub. Bij deze bijeenkomst is er een woordenwisseling tussen Bart en Chris ontstaan, welke uit de hand is gelopen. Adam is tussenbeide gekomen. Hierbij heeft Adam letsel aan zijn schouder opgelopen door een duw van Chris. Echter, ook Chris heeft letsel opgelopen door een duw van Adam.
Adam wil een schadevergoeding van Chris. Daarom heeft Adam Chris aansprakelijk gesteld voor de schade die hij als gevolg van de duw van Chris heeft geleden, lijdt en eventueel nog zal lijden. Chris wijst de aansprakelijkheid echter volledig van de hand.
Het geschil
Omdat Adam en Chris er onderling niet uitkomen, legt Adam het geschil over de aansprakelijkheid en zijn schade(vergoeding) voor aan de rechter. Adam eist dat Chris wordt veroordeeld tot betaling van een schadevergoeding aan hem van € 2.047,00. Chris is het daar niet mee eens en voert aan dat er sprake is van eigen schuld van Adam (art. 6:101 BW). Chris zou namelijk niet opzettelijk hebben gehandeld, maar in reactie op een duw van Adam.
Oordeel rechtbank
De rechtbank buigt zich over de vraag of Chris een schadevergoeding aan Adam moet betalen.
De rechtbank stelt vast dat Chris zich in beginsel onrechtmatig heeft gedragen jegens Adam door hem een duw te geven. Maar als vast komt te staan dat er een rechtvaardiging aanwezig is voor de duw van Chris, dan kan het handelen van Chris toch als rechtmatig worden aangemerkt.
Chris beroept zich op de eigen schuld (art. 6:101 BW) van Adam. Eigen schuld betekent juridisch gezien dat als de schade van Adam (mede) het gevolg is van een omstandigheid (zoals het geven van een duw) die aan Adam zelf kan worden toegerekend. Als dit verweer slaagt, is er een rechtvaardiging voor de duw van Chris aan Adam. Dat kan tot gevolg hebben dat Chris de schade van Adam niet (volledig) hoeft te vergoeden.
Het is aan Chris om feiten en omstandigheden te stellen en zo nodig te bewijzen dat er bij Adam sprake is van eigen schuld. Chris stelt zich op het standpunt dat hij achterover is gevallen waarbij zijn voorhoofd tegen de deurpost aan is gekomen, waarna hij uit schrik en/of zelfverdediging een duw heeft gegeven aan Adam. Om deze stelling te onderbouwen, heeft Chris een verklaring van zijn huisarts overlegd waaruit blijkt dat Chris een pijnlijke bult op zijn voorhoofd heeft en hij enige tijd wazig zag.
De rechter acht het standpunt van Chris dat er sprake is van eigen schuld van Adam voorhands bewezen. Adam krijgt echter nog wel de gelegenheid tot het leveren van tegenbewijs.[1] Als Adam erin slaagt om tegenbewijs te leveren, dan kan het beroep van Chris op eigen schuld niet slagen en ligt de vordering van Adam voor toewijzing gereed. Indien Adam niet slaagt in het leveren van tegenbewijs, dan kan Chris zich met succes beroepen op eigen schuld en zal de rechter de vordering van Adam geheel of gedeeltelijk afwijzen.
Hoe zal dit aflopen…? Wordt vervolgd!
Lijdt u (letsel)schade door toedoen van een ander? En wilt u de ander daar aansprakelijk voor stellen zodat uw schade volledig wordt vergoed? Neem dan vrijblijvend contact op met een van onze gespecialiseerde advocaten.
[1] Rb. Rotterdam 13 mei 2022, ECLI:NL:RBROT:2022:3854.
Comments