Vordert een slachtoffer een schadevergoeding, dan dient hij te bewijzen dat hij ook daadwerkelijk schade lijdt. Vaak kan het letsel vrij eenvoudig worden aangetoond, bijvoorbeeld doordat dit ontegenzeggelijk blijkt uit de berichten van het ziekenhuis. Maar er bestaat ook letsel dat niet te zien is, zoals een whiplash. Bekende symptomen van een whiplash zijn onder andere pijnen in de nek, hoofdpijnen en bewegingsbeperkingen. De gevolgen kunnen dan ook zeer verstrekkend zijn. Desondanks kan medisch gezien niet aangetoond worden dat iemand een whiplash heeft. Een neurologisch substraat ontbreekt namelijk.
Vaststellen whiplash na ongeval
Als de whiplashklachten pas na het ongeval voor het eerst bij de (huis)arts worden gemeld, blijkt daar dan niet uit dat er medisch gezien sprake is van een door een ongeluk ontstane whiplash? Nee, dat is niet voldoende. De richtlijn voor medische specialistische rapportages bepaalt namelijk dat beoordeeld dient te worden in overeenstemming met de gangbare inzichten van de desbetreffende wetenschappelijke vereniging, zodat ook dan geoordeeld zal worden dat er geen sprake is van een objectieve neurologische stoornis. Bovendien staat in de richtlijn nog gemeld dat nooit klachten aan een ongeval mogen worden toegerekend vanwege het feit dat deze pas na het ongeval debuteerden.
In tegenstelling tot bij vele andere type letsels, wordt bij ‘whiplashzaken’ zodoende vaak al snel tegen het verweer aangelopen dat “de klachten er niet zijn”. Een dergelijk verweer houdt echter met regelmaat geen stand. Dat een whiplash medisch niet kan worden aangetoond, neemt namelijk niet weg dat deze juridisch toch kan worden bewezen.
Kort gezegd dient, om de schade voortvloeiend uit een whiplash vergoed te krijgen, aan de navolgende vereisten te worden voldaan:
1. Het klachtenpatroon dient plausibel te worden geacht.
Doorgaans wordt het klachtenpatroon aannemelijk geacht ingeval van een consistent, consequent en samenhangend patroon van klachten. De (wederpartij en, zo niet, dan de) rechter zal er, op grond van de beschikbare medische informatie, van overtuigd moeten worden dat het gaat om klachten die het slachtoffer daadwerkelijk heeft. Vastgesteld moet in dit kader worden dat de klachten reëel, niet ingebeeld, niet voorgewend en niet overdreven zijn.
2. Het oorzakelijk verband tussen de klachten en het ongeval dient te worden aangetoond.
Indien het klachtenpatroon plausibel wordt geacht, mogen aan het bewijs van het causale verband tussen de klachten en het ongeval vervolgens geen al te hoge eisen worden gesteld. Het is niet de bedoeling dat het ontbreken van een specifieke, medisch aantoonbare verklaring voor de klachten bij de beoordeling van dit tweede criterium alsnog aan het slachtoffer wordt tegengeworpen. Indien komt vast te staan dat de benadeelde voorafgaand aan het ongeval de betrekkende klachten niet had, de klachten op zich door het ongeval veroorzaakt kunnen worden en een alternatieve verklaring voor de klachten ontbreekt, is het oorzakelijk verband daarmee veelal aannemelijk gemaakt.
3. De klachten dienen tot beperkingen te leiden.
Is aan de eerste twee voorwaarden voldaan, dan dient beoordeeld te worden of de gezondheidsklachten ook tot beperkingen leiden. Bij het vaststellen van de beperkingen zijn niet alleen de lichaamsfuncties relevent, maar dienen ook de persoonlijke en omgevingsfactoren van het slachtoffer te worden gewogen.
Al met al is het, indien voldaan wordt aan bovenstaande criteria, dus goed mogelijk om de schade voortvloeiend uit whiplashklachten te verhalen op de (verzekeraar van de) aansprakelijke partij, dan wel op uw eigen inzittendenpolisverzekeraar. Overigens gelden voornoemde bewijsregels niet alleen voor whiplashklachten, maar ook voor andere somatisch onverklaarbare klachten.
Is u een ongeval overkomen? Of lijdt u anderszins schade? Neem dan contact met ons op voor het inplannen van een kosteloos oriënterend gesprek.
Comments